Ástandið í tengingu gúmíbjörgunarbáta ekkert verra enn það var.

Sigmar Þór Sveinbjörnsson frá Vestmanneyjum, áhugamaður um öryggismál sjómanna var með þarfa ábendingu til sjómanna á bloggsíðu sinni þann 30 desember 2007. þar var hann með merkilega ábendingu til sjómanna sem voru flestir heima hjá sér yfir áramót að gleðjast með fjölskyldum sínum. þessi grein hans var afar merkileg fyrir þær sakir að 21 gúmmíbjögunarbátar voru vitlaust tengdir og hefði getað kostað mannslíf. Þess vegna var þessi ábending til sjómanna þörf áminning hvernig hlutir eiga ekki að vera. Enn Ríkissjónvarpið hefur fjallað um þetta tiltekna mál að undanförnu og er það mjög gott. Því umferðöryggi á sinn rétt eins og öryggismál sjómanna. Ég segi sem áhugamaður um öryggismál sjómanna ég tek heilshugar undir orð Sigmars sem bendir réttilega á hvernig hlutirnir eiga ekki að vera.

það sem fékk mig til að blanda mér í þessa umræðu voru orð Stefáns Hans Stefánssonar skoðunarmanns frumherja í kvöldfréttum Ríkissjónavarpsins í viðtali við Svavar Halldórsson." Þar segir Stefán í viðtali við fréttamann " Þar fullyrðir hann að frágangur á björgunarbúnaði hafi ekkert versnað síðustu misserin.. Ég segi hvers vegna fundust þá allt í einu 21 gúmmíbátar ótengdir? gefa skoðunarmenn gúmmíbáta sér ekki tíma til að skoða búnað skipa? þessari spurningu er enn ósvarð?

Síðan kemur Stefán og segir" Kom líka upp árið 2005 Hélt persónulega að þetta mál væri úr sögunni þá var haldin fundur og ég hélt að þetta þekktist ekki lengur. Árið 2002 var kerfinu breitt vandaðar skýrslur, skoðunarhandbækur, og nýtt tölvukerfi tekið í notkun. Við höfum frekar verið harðari enn við vorum áður og fullyrðir að ekkert hafi versnað alls ekki segir Stefán í við tali við Svavar Halldórsson. Þá spyr maður sig hvernig voru þessi mál áður. Skrýtið!

Síðan segir Stefán að skoðunarmenn hafi ekki fengið formlega tilkynningu um þetta tiltekna mál og skoðunarmenn liggi undir ámælum og málið sé grafalvarlegt og hafa krafið Siglingarstofnun um skýringar.. Er verið að koma slóðahætti skoðunarmanna og fyrirtækja yfir á Siglingarmálastofnun Ríkisins?

Ég var undrandi á þessum manni sem er fyrrverandi skoðunarmaður Siglingarstofnunar Ríkisins að hann sjálfur skildi reyna að verja sig með þessum hætti. Ég sjálfur hefði krafist þess að vita hverjir hefðu skoða þessi skip og gefið þeim haffærisskírteini það tel ég vera brot á lögum að fara ekki eftir þeim. Í raun og veru átti að komast að því hvaða skoðunarstofa hefði skoðað þessa til teknu báta. Koma síðan kokhraustir og krefjast skýrslu frá Siglingarmálastofnunar Ríkisins yfir slóðahætti skoðunarmanna gúmmíbáta það finnst mér ekki vera boðleg rök í málinu. Þess vegna ætti að krefjast þess að hálfu Siglingarmálastofunnar Ríkisins að hún taki þessu máli föstum tökum og svipti skoðunarstofur og menn sínum réttindum að skoða öryggistæki á vegum ríkisins. 

Jóhann Páll Símonarson.

Athugasemdir

[Ólafur Ragnarsson, 9.1.2008 kl. 06:15]

Sæll Jóhann Páll.Tek undir hvert einasta orð í þessum góða pisli þínum.Einnig vöktu athygli mína orð formanns"Sjóslysanefndar"athygli mín er hann í samtali í sjónvarpi(man ekki hvor stöðin það var)fullyrti að þeir hjá"nefndinni"búi yfir þeim upplýsingum að í 2 skifti við skipstapa hafi búnaðurinn ekki virkað(að mig minnir)út af framangreindu og engin hreyfði fingri.Það er einhver íllilega sofandi á sínum verði og sefur fast svo ekki sé að fastara að orði kveðið.Það þarf að skvetta einhverjum fja...... yfir menn svo þeir vakni og fari að vinna vinnuna sína.Það hljóta að vera mikil vonbrigði fyrir baráttumanni eins og þig,sem barist hefur fyrir öryggi sjómanna í áraraðir og átt miklar þakkir skilið fyrir, að heyra hvernig þessum málum er komið í dag.En nú er um að gera að reyna að blása til nýrrar sóknar hér á þessum vettfangi.Og vonandi láta sem flestir í sér heyra um þessi mál.Var sleginn út af laginu um tíma vegna flensu svo ég hef lítið fylgst með hér á Bloginu.Kært kvaddur

[Jóhann Páll Símonarson, 9.1.2008 kl. 21:09]

Heill og sæll Ólafur.

Eins og allir vita voru nokkrir aðilar ekki allir sammála hver búnaður var betri. Enn þetta hefur skilað sjómönnum betri lífsbjörg þegar skipið hvolfir og báturinn skilar sér aftur upp á yfirborðið. Eftir miklar umræður og deilur var rannsókn hafin til að geta viðurkennt búnaðinn þann 7/11 1994 - 8/11 - 14/11 - 15/11 - 12/12 árið 1994 og rannsóknina framkvæmdi Árni Friðriksson og Freygarður Þorsteinsson þetta eru virtir og traustir menn. 

1995 í nóvember framkvæmdi Siglingarstofnun Ríkisins Skyndiskoðun á sleppibúnaði með prófun á búnaðinum og voru allar prófanir teknar uppá myndband til að sanna hvernig þetta virkaði. Prófanir fóru fram á 5 stöðum á landinu, Alls 19 stk af sjósetningarbúnaði 9 stk frá Þór Vestmanneyjum.             Og 10 stk frá Ólsen Njarðvík. Samtals 19 stk.

Niðurstaða skoðana er.                                                                                            1. Við aðkomu var ljóst að staðsetning búnaðar var víða áfátt ( vont að komast að gúmbáti og gálgi innarlega á skipi.                                                                        2. Leiðslur frá stjórnpalli að losunarbúnaði voru léttar og í góðu ástandi.               3. Af tíu búnuðum af Ólsen gerð sem skoðaðir voru, Var tunna sjósett í stað báts á níu þeirra. Fór tunnan í öllum tilraunum út fyrir síðu skipsins, sem var án neins halla. Í einum gálganum var gormur brotin í 4 stk. en ekki var sjáanlegt að það hefði áhrif á virkni búnaðarins. Tíunda búnaðinn var ekki hægt að prófa vegna ytri aðstæðna, enn við skoðun hans kom fram að gormur var margbrotinn.                  4. Níu búnaðir voru skoðaðir af gerðinni Þór frá Vestmanneyjum. Átta þeirra skiluðu tunnu út fyrir síðu skips. Í þremur þeirra var loftflaska illa farin af ryði og tæringu. Í þeim níunda var loftflaska tóm þegar að var komið.

Til að útskýra það var ál í gálganum og flaskan var úr járni þess vegna kom þetta tæringar vandamál upp. Ég á meira að segja flösku til að staðfesta það. Ég tek undir með þér við þurfum nú að blása til sóknar í öryggismálum sjómanna enda er af nógu af að taka. Gangi þér allt í haginn þakka hlýjar kveðjur.

Með bestu kveðju til suðurhafseyja.

Jóhann Páll Símonarson.