Ekkert að marka stjórnmálamenn.

Frelsi einstaklingsins til að ráða sínum málum sjálfur afla sér tekna og verja þeim að vildi á ekki að ljúka þegar lífeyrisaldri er náð.“ Þetta voru kjör orð Bjarna Benediktssonar á sínum tíma. Hver var ávinningurinn? Ekki leið á löngu þar til hann áttaði sig á því að þrátt fyrir að launin næmu 80.000. á mánuði, jukust ráðstöfunartekjurnar ekki nema um 4.000 krónur á viku. Að hans sögn manns sem hann hitti og var kominn yfir sjötugs. Þar komu til skerðingar og hann sagði sinni vinnu upp á þeirri ástæðu að þetta borgaði sig ekki, vegna kostnaðar við að ferðast frá og til vinnu. Enn honum sárnaði virðingarleysið sem fólst í því að skerða tekjur hans með þessum hætti og hvatinn til að vinna gufaði upp. Takið eftir gufaði upp vegna skerðingar. Ástæðan er sú að árið 2009 voru tekjumöguleikar aldraða skerir með því að afnema rétt fólks yfir sjötugs til að vinna fyrir launum sem þessum án þess að það hefði áhrif á bætur. Eitt er víst ef langt er gengið í skerðingum upplifir fólk hvorki tilgang né samgirni í sínum málefnum. Tekjutengingar vegna maka og fjármagnstekna hafa verið stórauknar og grunnlífeyrir hefur verið skertur og stór hópur sem áður fékk slíkan lífeyri gerir það ekki í dag. Bætur hafa ekki haldið verðlægi síðan 2009. ,,Hvað sagði Sjálfstæðisflokkurinn á þeim tíma afturkalla þá skerðingu sem eldri borgarar og öryrkjar urðu fyrir 1 júlí 2009. Skerðing vegna greiðslna á ellilífeyri, krónu fyrir krónu verður hætt og hann leiðréttur til samræmis við þær hækkanir sem orðið hafa á lægstu launum síðan í ársbyrjun 2009. Sjálfstæðisflokkurinn mun bæta stöðu aldraða. Draga aftur úr tekjutengingum og hjálpa fólki til sjálfhjálpar með því að leyfa öllum yfir 70 ára aldri að afla tekna á skerðingar. Hækka að nýju lífeyrisgreiðslur, tryggja að aldraðir á dvalarheimilum haldi fjárhagslegu sjálfstæði og eyði þeirri mismunun sem birst hefur í aðgerðum stjórnvalda undafarin ár. Nú eru liðinn rúmlega 6 ár síðan,loforð hafa verið gefinn út af öllum stjórnmálaflokkum saman ber Framsóknarflokki sem er ekkert undaskilinn í þessum hörmulega ástandi þegar erfiðasti tími er að ganga í garð og fólk sem er á smánarlaunum, þarf að leita hjálpar hjá fjölskylduhjálp, kirkjunni og öðru góðu fólki. Sumir eiga hvergi heima fá lánað hjólhýsi til að geta lifað af, því greiðslur duga ekki fyrir framfærslu. Er ekki nóg komið af loforða listum og svikum stjórnmálamanna.

Björn Bjarnason vann þrekkvirki í öryggismálum sjómanna.

Uppi eru hugmyndir ríkistjórnar að minnka umsvif Landhelgisgæslunnar með því að segja upp þyrlustarfs mönnum og áhöfnum skipa, með því að skila til baka þyrlu sem er í leigu, búið er að leggja varskipinu Ægir sem var þjóðarstolt okkar Íslendinga í þorskastríðinu og liggur nú í Sundahöfn í Reykjavík án haffæris og um leið liggur undir skemmdum. Þór nýja skipið er búið að leggja því við bryggju í Reykjavík með jólaljós, eina skipið sem er á hafinu er Týr. Við sjómenn lifum ekki á jóla ljósum ef til sjávarháska kæmi og jafnframt er það ekki boðlegt ef frystitogari með 24- 30 manna áhöfn þyrfti hjálp á að halda.? Það er ábyrðar hlutur þegar enn er ráðist á Landhelgisgæsluna Það er sama hvaða stjórnmálaflokkar sem hafa verið við stjórn landsins undafarinn ár, nema þegar Björn Bjarnason fyrrverandi dómsmálaráðherra var við völd, þegar hann vann þrekvirki í öryggismálum sjómanna og landsmanna,samdi um byggingu varskipsins Þórs og byggði upp þyrluflota Landhelgisgæslunnar. Það verður ekki sagt að Björn Bjarnason hafi ekki hlúð að öllum þáttum Landhelgisgæslunnar til að bregðast við þeim hættum sem eru til staðar. Þyrlur og varskip eru sjúkrabifreiðar landsmanna á því liggur ekki nokkur vafi, í erfiðum verkefnum að bjarga og hjálpa fólki í vanda. Störf þeirra eru krefjandi og um leið hættuleg sem starfsmenn Landhelgisgæslunnar eru að sinna björgun mannslífa. Er það virkilega satt að Bjarni Benediktsson og stjórnmálamenn ætli sér að skera fjármagn niður til Landhelgisgæslunnar svo hún verið óvirk?. Hvað með björgun mannslífa þegar lífsbjörg sjómanna er ekki til staðar? Verður svarið við höfum þyrlu til staðar fyrir 24-30 manna áhöfn sjómana? Hverskonar framkoma er þetta við okkur sjómenn, þegar hætta er til staðar hvenær sem er? Hvernig væri að selja allan bílaflota ráðherra og láta andvirðið renna til reksturs Landhelgisgæslunnar þó það væri ekki nema fyrir launum og útgjöldum. Ég skora á alla Alþingismenn að breyta sínu hugafari og láta málefni Landhelgisgæslunnar sig varða, það gengur ekki upp að stjórnmálaflokkar skulu ætíð láta Landhelgisgæsluna sitja á hakanum.