Sleifarlag ferðaþjónustu aðila

Erlendir ferðamenn þyrpast til landsins um þessar mundir, þúsundir koma með skemmtiferðaskipum, aðrir koma flugleiðina, og hinir koma með bíla með Norænu, eða kjósa að flytja bíla sína með skipafélögum. Allt er þetta gott og blessað, enn þeir sem koma með bíla sína kaupa yfirleit lítið því þeir hafa undirbúið ferð sína það vel að þeir þurfi sem ekkert að kaupa nema nauðsynjavörur, borga sem dæmi ekki vegaskatt, salernisskatt, umgengniskatt eins og við gerum, og önnur þjónustugjöld. Það vekur athygli mína að ekkert eftirlit er með smitberum þegar bifreiðar koma frá öðrum löndum, fatnaði og öðru slíku, það virðist sem hæg sé að koma hingað óáreittir keyra utanvegar og gera það sem þeim hentar og meira að segja jafnvel losað úrgang frá sér í ár landsmanna því þeir vita eða vilja ekki skilja hvað góðir siðir heita, enn þetta er undantekning og ég tala ekki um þá sem ferðast á puttanum sem reyna að fá far með þeim sem vilja stöðva fyrir þeim.

Langferðabifreiðar.

Um helgina tók ég púlsinn hvernig þetta gengur fyrir sig þegar eitt af stórum skemmtiferðaskipum sem kom að bryggju í Sundahöfn í Reykjavík það vantaði ekki mannfjöldann og fána sem þar voru uppi frá ýmsum þjóðríkjum við höfnina. Leigubílar biðu eftir atvinnu, ýmis fyrirtæki buðu uppá ýmsar ferðir. Enn svo kom að langferðabílum sem voru í meirihluta og biðu eftir sínum farþegum sem búið var að skipuleggja með fyrirvara jú Gullfoss og Geysir var ferðinni heitið, ekki sá ég strætisvagn eða langferðabíla fyrir þá sem vilja fara í bæjarlífið til að versla, í sund eða kynna sér aðra þjónustu sem er í boði á Reykjavíkursvæðinu, því þeir sem skipuleggja þessa þjónustu eru búnir að ákveða og segja til hvert þetta fólk á að fara. Hugsið ykkur að ákveða fyrir fólk hvert það á að fara fyrirfram,þetta minnir mig að leiða fólk sem gísla í höndum þeirra sem ákveða þetta og skilja síðan þá sem hafa vöru og þjónustu eftir með sárt ennið. Þarna er ekki verið að hugsa um að kynna vöru sem við framleiðum eða selja ferðafólki vöru og skapa um leið atvinnu og gjaldeyri inn í landið. Stað þess er farþegum keyrt beint úr bænum burtu frá Reykjavík og til baka með viðkomu á veitingarstöðum þar sem WC aðstaða er og er ekki gjaldskyld enn gjaldskylda er víða þekkt erlendis. Síðan er ferðinni heitið beint um borð aftur án þess að farþegar fengju að kaupa nokkuð sem skiptir máli að afla um leið gjaldeyristekjur fyrir okkur Íslendinga, það eina sem ég sá voru nokkrir pokar með svo litlu að það eitt skiptir ekki máli.

Skipulag.

Það gengur ekki upp að ákveðnir aðilar ráði hvernig tekið er á móti ferðamönnum sem ferðast til Íslands að ekki séu reglur sem eru ákveðnar fyrirfram, og hvernig eigi að nota þær. Það virðist ekki séu nóg að tilteknum salernistöðum fyrir ferðamenn þegar þeir þurfa að nýta sér þessa aðstöðu og þeim bent á það með útgefnum ritum sem væru tiltæk. Ég tel það sjálfsagt mál að greitt sé fyrir þessa þjónustu, stað þess er farþegum beint á veitingarstaði sem hafa kvartað yfir frekju ferðaþjónustuaðila. Það skal tekið fram að Íslendingar hafa margt uppá að bjóða sem dæmi, Sund ,Bláalónið, Verslunarferðir, Söfn, Skoðunarferðir, gönguferðir með leiðsögn um náttúruminjar sem lítið dæmi stað þess er farið með fólkið á Gullfoss eða Geysir. Við Íslendingar eigum það mikið af auðlindum sem við eigum að nýta í þágu okkar og skapa um leið gjaldeyristekjur fyrir okkur öll.